Perfectionisme: De lat lager leggen

Perfect willen zijn, is eigenlijk iets anders willen zijn dan je bent. Iedereen weet immers dat niemand perfect is. Perfectie is een beeld dat jij creëert en wat voor jou geldt. Eigen gedachten maken dat iets voor jou perfect is of niet.

Maar wat is perfect? Is dat dan extravert, open, een sociaal druk leven, slank, hoge cijfers, goede sportprestaties, sterk, een hoge beoordeling, foutloos, nauwkeurig, netjes, opgeruimd, lief en secuur? Stel je voor dat dit jouw perfecte plaatje is. Kun je dit alles altijd zijn? Loop je dan niet op je tenen?

En wat zegt dat dan over hoe je naar een ander kijkt? Verlang je dat ook van hen? Moeten anderen in jouw straatje van perfectie lopen? Of ben jij onaardig tegen jezelf en juist lief tegen vrienden? Waartegen je zegt: “Ach meis, iedereen maakt fouten, Je hebt een top ronde gelopen, het overkomt ons allemaal wel eens, je hoeft niet altijd voor de hoofdprijs te gaan”. Waarom zeggen we dat niet vaker tegen onszelf in plaats van zo streng te zijn.

Een van mijn valkuilen was perfectionisme. Dit is ook wel een kenmerk van een Hoog Sensitief Persoon. Inmiddels is dat veel minder geworden. Het uitte zich vooral in de dingen te goed willen doen, de lat hoog leggen, bikkelhard zijn voor jezelf, fouten willen voorkomen en de controle willen behouden. Mijn perfectionisme was voor mij in deze maatschappij van presteren en beoordelen behoorlijk moeilijk.

Perfectie uitte zich bij mij ook in de dingen bij les één al willen kunnen. Ga ik op gitaarles dan moet ik direct kunnen spelen. Kiteles? Dan wil ik aan het einde van de dag minstens een ragje hebben gevaren. Bij een schietcursus wil ik in de roos schieten en tijdens de motorrijles verlang ik van mijzelf een wheelie. Uhh Toke, je neemt les. Dus als je les neemt kan je het nog niet. Is dat niet hilarisch?

Na mijn burn-out heb ik perfectionisme steeds meer losgelaten. Ik heb geleerd dat het niet gaat in dit leven om alles maar goed te doen of dat we de beste moeten zijn en dat we moeten presteren. Misschien had ik dat beeld wel, omdat je er dan bij hoort.

Het is eigenlijk veel belangrijker om plezier te hebben, om niet te streven naar de beste eindtijd. Juist het streven naar een fijne beleving is belangrijk.

Leg de lat niet te hoog voor jezelf. Er is er maar een van jou. Iedereen is anders. Iedereen streeft andere doelen na. En kan je iets niet, who cares? Ga lekker door met het niet kunnen van die sport, creativiteit of acties als je er maar plezier in hebt. Geeft het je geen plezier zoek dan iets anders.

In jouw omgeving zal er altijd iemand beter zijn, harder lopen, mooier zijn, talentvoller, opgeruimder of hogere cijfers halen. Wees niet bang om fouten te maken, van fouten leer je. Juist door fouten maken ontwikkel je als mens. Doordat ik een motor heb laten vallen, weet ik nu hoe ik deze moet keren. Door een valse noot te spelen, weet ik nu hoe ik mijn vingers op mijn gitaarsnaren moet leggen. Door te doen, leer je. Tijdens het leren, maak je fouten. Accepteer dat je niet perfect bent als mens en geniet van de kwaliteiten die je wel hebt.

Bij dezen zeg ik tegen jou, je bent misschien niet perfect maar wel uniek en echt. Maar ik zeg niet dat perfectionisme loslaten makkelijk is :-)

Liefs Toke